میگن در شهرمون مهمان آورده اند
راست میگویند شهیدان زنده اند
اسم و رسمشان را نمی دانند
تنها چیزی که میدانند
شهیدانِ کشور ایران اند
نه اسم و رسم نه پلاکی
کجایند مردان بی ادعا و خاکی؟
کجاست شهید باقری
آوینی،همت،جـــــــــــــهان آرا باکری
زودتر آقامون بیاد هیچ جا نباشد جنگی
نه بمبی نه تانکی نه تقنگی
ما چه دانیم آنها در جبهه چه رنجی کشیدن اند
آنها شناسنامه به دست ما داده اند
مادری که بسیار تنهاست
20سال میگردد دنبال یک اسم آشناست
صلواتی برای آن شهید گمنام
آقا جان مولا زودتر بیا

ای شط فرات تشنه کامم
ای آب حیات تشنه کامم
هر چو دجله در خروشم
یک قطره هم از لبت ننوشم
در غلغله ی بلا چه کردی؟
با ساقی کربلا چی کردی؟
عبـــــاس امام ساقیان است
سقای تمام ساقیان است

دلم تنگ است آقا برای جمکرانت
تجلی خانه ی پیغمبرانم
آقا دلم میخواد مسجدت رو ببینم
اینقدر اونجا گریه کنم که آخرش برات بمیرم
رفقا باز هم آقامون این جمعه نیامد
بیاین با هم دعا کنیم
شاید که جمعه بعد آمد
ولی میترسم که شاید این جمعه آخرم بود
آخرش بمیرم و آقا رو نببینم
آقا برای دشمنات تیغه و شمشیر میکشم
هر کی بخواد باهات طرف بشه یک لحظه اونو میکشم
عذر میخوام اگر گناهی کردم
توبه میکنم اگر خطایی کردم
یوسف زهرا بگو کجایی؟
گل نرگس پس کی میایی؟
آقا بیا آقا بیا آقا بیا
آقا بیا آقا بیا آقا بیا
آقـــــــــــــــــــــــا بیـــــــــــــــــــــــــــــا

http://s1.picofile.com/file/7335786448/%D8%A8%D9%87_%D9%86%D8%A7%D9%85_%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF_%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86_%D8%AC%D9%86%DA%AF.wma.html

شاید این جمعه بیاید
شاید...........
خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است
شاید این جمعه بیاید ........شاید
پرده از چهره گشاید..........شاید
دست افشان............پای کوبان میروم
بر در سلطان خوبان میروم
میروم بار دگر مستم کند
بی سر و بی پا و بی دستم کند
میروم کز خویشتن بیرون شوم
در پی لیلا رخی مجنون شوم
هر که نشناسد امام خویش را
بر که بسپارد زمام خویش را
با همه لحظه خوش آواییم
در به در کوچه تنهاییم
ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر
نغمه ی تو از همه پرشور تر
کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی
کاش که همسایه ما شدی
مای آسایه ی ما می شدی
هر که به دیدار تو نایل شود
یک شبه حل لال مسائل شود
دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ی ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت
نام تو آرامه ی جان من است
نامه ی تو خط اوان من است
ای نگهت خواستگه آفتاب
بر من ظلمت زده یک شب بتاب
پرده برانداز ز چشم ترم
تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نفست یاد و مدد کار ما
کی؟وکجا؟وعده ی دیدار ما
دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد
به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد
به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم
تویی که نقطه ی عطفی به اوج آوینم
کدام گوشه ی مشعر؟
کدام گوشه منا؟
به شوق وصل تو در انتظار بنشینم
ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش
تا صبا پیراهنش را سوی کنعان آورد
ببوسم خاکـــــــ پاکــــــجمکران را
تجلی خانه ی پیغمبران را
خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است
شاید این جمعه بیاید ........شاید
پرده از چهره گشاید..........شاید
مرحوم محمدرضا آغاسی